Mehdi Karroubi's son releases a letter sent by his father under house arrest:
For the past six months I have been deprived of seeing my father if only for a few minutes. During the holy month of Ramadan, I found myself reminiscing about my father, a father who much like Mir Hossein Mousavi and all other political prisoners is enduring the hatred and hostility of security agents. I am hopeful that during this holy month, political prisoners such as Ahmad Zeidabadi, Mohammad Davari, Adollah Momeni, Isa Saharkhiz, Bahareh Hedayat and so many other anonymous prisoners who have been unjustly oppressed are finally released from prison so that the perpetrators of this injustice can repent during this holy month, asking for mercy and forgiveness from God and once again embrace rationality and humanity.
The following is a letter I received from my father a few months ago when the pro-government media outlets were spreading false rumors that I had left Iran and had taken refuge in a safe country. My father was misinformed by the security agents and as a result of his concern that the ruling powers were creating an atmosphere of fear and abuse, wrote me a letter expressing his concerns. The content of the letter is as follows:
In the name of God,
To my dear and beloved son Hossein Karroubi,
I ask God for the health and well being of your honorable family and your beloved children zahra and Ahmad. May God keep you safe and protect you of all dangers. You can be certain that these difficult and challenges days will eventually come to an end and what will remain is the ugliness and embarrassment of the authorities who oppress and unlawfully violate people's rights.
Have trust in God and take care of your family and your children. When it comes to visiting with me your father, do as you deem appropriate, but please refrain from leaving the country for it is not in your interest and will undoubtedly lead to irreversible remorse and regret.
Mehdi Karroubi
نزدیک به شش ماه است که هنوز موفق به دیدار پدرم نشده ام تا وی را حتی برای دقایقی ببینم. خواستم تا در آستانه این ماه رمضان از پدرم یادی کرده باشم . پدری که مانند مهندس موسوی و همه زندانیان سیاسی دچار کینه و عداوت ماموران امنیتی قرار گرفته اند. امیدوارم در این ماه، زندانیان سیاسی همچون احمد زیدآبادی، محمد داوری، عبدالله مومنی، عیسی سحرخیز و بهاره هدایت و بسیاری دیگر از زندانیان و نیز گمنامان در بند که به ناحق دچار ظلم ظالمین شده اند هرچه زودتر آزاد شده و مسببان این ظلم در این ماه رحمت و توبه از درگاه خداوند طلب بخشش کنند و به عقلانیت و انسانیت بازگردند.ا
این متن نامه ای است که پدرم چند ماه قبل برای من نوشته بودند. متاسفانه در آن ایام، رسانه های جریان حاکم با شایعه پراکنی، خبر خروج من از کشور و پناهنده شدن در کشوری امن را منتشر کرده بودند. این خبرها توسط ماموران به گوش پدرم رسیده بود و ایشان چون نگران جو سازی و سوء استفاده جریان حاکم بودند، طی نامه ای به من در این خصوص ابراز نگرانی خود را اعلام کردند.ا
بسمه تعالی
فرزند عزیز و نور چشمم حسین کروبی
سلامتی شما و خانواده محترم و فرزندان عزیز زهرا خانوم و احمد جان را از خداوند منان خواستارم. انشاله از همه خطرها مصون و محفوظ باشید. یقین داشته باشید این دوران سخت و دشوار پایان خواهد یافت. زشتی و شرمندگی می ماند برای افراد و مسئولینی که ظلم می کنند و بر خلاف قانون و شرع حقوق مردم را پایمال می نمایند. با توکل به خداوند بزرگ در کنار خانواده و فرزندان باشید و در خصوص ملاقات با پدر، هرگونه صلاح می دانید عمل نمایید و از مسافرت به خارج از کشور حتما پرهیز نمایید زیرا مصلحت نیست و مطمئن باشید ندامت و پشیمانی جبران ناپذیری دارد.ا
مهدی کروبی
Monday, August 8, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment